തരിപ്പ്

ആശങ്കതൻ കരിപൂശിയിജ്ജീവിതം
ആടിത്തിമിർക്കുന്ന നേരം

ആകുലമേതോവരണ്ടകാലത്തിന്റെ
തോറ്റങ്ങളേ കേൾപ്പൂ ചുറ്റും

കേവലം കൊറ്റിനായേതോകിനാക്കിളി
കൊക്കുനീട്ടിക്കരയുന്നു

സ്വച്ഛന്ദസഞ്ചാരിയാമൊരു പേടമാൻ
തോക്കിൻ നിഴൽ കുടിക്കുന്നു

പൂക്കില്ല പൂക്കാതെ മൊട്ടുകൾ ഞെട്ടറ്റു
മുറ്റത്തു പൊട്ടിവീഴുമ്പോൾ

കേഴില്ല കേഴാതെ തൊണ്ടയിൽത്തന്നെയീ
ശബ്ദം മരിച്ചുവീഴുമ്പോൾ

മൗനം പുതച്ച് മനസ്സും തളർന്നൊരെൻ
ജന്മം തരിച്ചിരിക്കുന്നു

കവനകൗമുദി