സന്ധി

പെട്ടന്നൊരുനാൾ പ്രജ്ഞ തെളിഞ്ഞു

മുട്ടിവിളിച്ചു ഹ്രുദയത്തിൽ

എന്തെങ്കിലുമൊന്നെഴുതാതായി-

-ട്ടേറേനാളൂകഴിഞ്ഞില്ലേ

ഗാഡതമസ്സിൻ നിദ്ര വെടിഞ്ഞി

ട്ടുണരു കാണൂ ലോകത്തെ

എഴുതണമെന്നുണ്ടെന്തോ പക്ഷെ

കൈകൾ പാടേ തളരുന്നൂ

മധുരം പാടണമെന്നുണ്ടെന്നാൽ

പാട്ടിൻ പല്ലവിയോർപ്പീല

കേഴണമെന്നുണ്ടലറിക്കൊണ്ടേ

ശബ്ദം തൊണ്ട കുടുങ്ങുന്നു

ആരോ കെട്ടിവരിഞ്ഞുമുറുക്കി

എന്നുടെ ചോദനയപ്പാ‍ടേ

അതിനാലതിനാലെന്നുടെ പ്രജ്ഞേ

വീണ്ടുമുറങ്ങിക്കൊള്ളൂ നീ!