വരമൊഴി

എന്തൊരത്ഭുതം!കീപാഡിലിന്നുഞാ-
നെൻ വിരൽ തുമ്പു സഞ്ചലിപ്പിക്കവേ
തൊട്ടു മേലെ തെളിയുന്നിതക്ഷണം
മാതൃ ഭാഷതൻ ദിവ്യമാം മുദ്രകൾ
മെല്ലെ മംഗ്ലീഷു കട്ടകൾ തട്ടവേ
സ്ക്രീനിലെത്തുന്നു തുഞ്ചന്റെ ശാരിക
പണ്ടു പ്രസ്സിൽ മഷിയാടിനിന്നൊരാ
അച്ചുകൂടങ്ങളെങ്ങോ മറഞ്ഞുവോ
താളിയോലയും ആണിയും മാറിയീ
പേപ്പറും മഷിപ്പേനയും വന്നപോൽ
പുതുലിപിതൻകുത്തൊഴുക്കിൽചിരം
ശൂന്യമാകുന്നെഴുത്തുമേശപ്പുറം
കൈക്കുടന്നയിൽ ലോകം ചുരുങ്ങവേ
താളിലൊന്നുമെഴുതേണ്ടതില്ലിനി
മാറ്റിവക്കുക പേനയും പെൻസിലും
ടൈപ്പുചെയ്യുവാൻ കീബോർഡു നീർത്തുക
എത്ര വൃത്തിയിൽ വെട്ടും തിരുത്തലും
അത്ര ഭംഗിയിൽ ക്ഷിപ്രപ്രസാധനം
പിന്നെ ബ്ലോഗിലും ഫേസ് ബുക്കിലും തഥാ
പോസ്റ്റിലാഗോളമാത്മപ്രകാശനം
പിന്നെ ചർവ്വണം മണ്ഡനം ഖണ്ഡനം
എന്നുവേണ്ട കമന്റുകളങ്ങനെ
ചോർന്നു പോകാതെ വായിച്ചെടുക്കണം
വർത്തമാനവും ഭൂതവും ഭാവിയും
തീ പിടിച്ചിന്നു ജീവിതം പായവേ
സ്ക്രീൻ നിറക്കുന്നതീ മൊഴിക്കൂട്ടുകൾ
ഭാഷ ചോരാതെ യൂഴിയിലക്ഷരം
കാത്തു വെക്കുന്ന പുത്തനെഴുത്തുകൾ!